دکوراسیون داخلی اتاق خواب و تاثیر آن در دکوراسیون منزل

تعریف اتاق خواب و عملکرد آن: فضای اتاق خواب در زمره ی فضاهای خصوصی یک خانه به شمارمی آید که فرد ساکن در آن به دلیل مالکیت بسیاری از عناصر موجود در این قلمرو، نسبت به آن احساس تعلق خاطر و تملک دارد. چیدمان و طراحی دکوراسیون داخلی این فضا باید برای یک فرد، محل مناسبی برای استراحت،فراغت از فشارهای ناشی از کار روزانه، تفکر، رسیدگی به کارهای شخصی و ... را فراهم آورد. اما در کنار عملکردهای یاد شده و با توجه به ویژگیهای بهره برداری از آن (سن، شیوه ی معیشت و ...) و امکانات فضا (مساحت، نور، تهویه و ...) این محدوده کارکردهای جنبی دیگری را نیز در دکوراسیون منزل در بر می گیرد.

ملاحظات طراحی و دکوراسیون داخلی اتاق خواب: اتاق خواب باید در قسمتی از خانه طراحی شود که از محدوده های پر سروصدایی مثل آشپزخانه و نشیمن دور باشد تا خلوت صوتی مناسبی برای آن فراهم بیاید. از نظر مکان یابی در خانه و نحوه ی قرارگیری، این فضا باید به نحوی باشد که از خلوت بصری مناسبی برخوردار باشد.

الف) اتاق خواب باید به وسیله ی «در» از دیگر فضاهای خانه و دکوراسیون منزل جدا شود و بهتر آن است که در ورودی اتاق خواب رو به فضاهای ارتباطی مانند راهرو و یا هال ارتباطی گشوده شود.

ب) در طراحی خانه و دکوراسیون منزل ، برای خانواده هایی که ساختار آنها مشخص است، باید توجه داشت که اگر بچه ها در سنین خردسالی هستند بهتر آن است که اتاق والدین در مجاورت اتاق خواب بچه ها قرار بگیرد و اگر بچه ها در سنین نوجوانی هستند، حتاالامکان اتاق خواب والدین از دیگر اتاق خواب ها جدا و با فاصله ی معقول باشد تا ایجاد مزاحمت به کمترین میزان خود برسد.

پ) هر اتاق خواب باید گنجایش لازم برای قرار دادن و چیدمان مناسب دکوراسیون داخلی حداقل وسایل مورد نیاز را داشته باشد.

ضوابط اندازه گذاری اتاق خواب:

الف) اندازه های افقی (پهنا و عمق) اتاق خواب باید با احتساب اندازه ی وسایل و چیدمان مناسب دکوراسیون داخلی و فضای لازم جهت حرکت آزاد انسان و نظافت اتاق تعیین شوند. در هرصورت هیچ یک از اندازه های افقی اتاق خواب نباید از 4/2 متر برای اتاق یک نفره، 7/2 برای اتاق دو نفره و 3 متر برای اتاق والدین و اتاق چند منظوره کمتر باشد.

ب) حداقل سطح مجاز اتاق چند منظوره در واحدهای مسکونی که بیش از دو اتاق دارند، در صورتی که کمد ثابت دیواری پیش بینی شده باشد، 12 مترمربع است. این مقدار برای اتاق والدین 6/10 مترمربع، برای اتاق خواب دو نفره 9 مترمربع و برای اتاق خواب یک نفره 7 مترمربع می باشد و در صورتی که اتاق خواب فاقد فضای پیش بینی شده برای کمد ثابت دیواری باشد، لازم است به حداقل مساحت اتاق خواب های یک نفره مقدار 6/0 مترمربع و برای اتاق های خواب دو نفره ی والدین و اتاق چند منظوره مقدار 2/1 مترمربع افزوده شود.

پ) در هیچ شرایطی ارتفاع اتاق خواب در هر نقطه ای از سطح اتاق، نباید از 1/2 متر کمتر باشد.

ضوابط مربوط به نورگیری و نورپردازی دکوراسیون منزل و تهویه ی اتاق خواب:

نورگیری و تهویه ی هر اتاق خواب، باید به گونه ای مستقل از فضای باز، ایوان یا حیاط خلوتِ مرتبط با فضای باز صورت پذیرد. در صورتی که نورگیری و تهویه ی اتاق خواب از طریق حیاط خلوت محدود یا پاسیو انجام شود، رعایت شرایط زیر ضروری است:

نورگیری از حیاط خلوت کاملا محصور، حداکثر برای شش طبقه می تواند صورت گیرد. مساحت حیاط خلوت باید حداقل 12 مترمربع باشد و عمق آن در مقابل پنجره ی اتاق خواب باید حداقل 3 متر باشد. برای حیاط خلوت هایی که در شمال ساختمان قرار می گیرند، این عمق را می توان تا 2 متر کاهش داد.

منبع: سایت دکوراسیون داخلی شاه توت

درجه بندی و اهمیت دکوراسیون فضاهای داخلی از فضای ساده پذیرش یک موسسه گرفته تا دکوراسیون داخلی خاص و منحصر به فرد یک گالری تجاری فوق العاده و پرهیاهو، بسیار وسیع و گسترده است. تنوع طرح ها، حداقل به اندازه تنوع طرح های چیدمان فضاها وسعت دارد و طراحی فضای داخلی نقش بسیار مهم در معماری به عهده دارد. در حالیکه، پوشش خارجی ساختمان محافظتی در مقابل عناصر خارجی به شمار می آید و می تواند حکم نمایشگر و معرفی کننده را نیز داشته باشد، فضای داخلی جایی ست که مردم – برای زندگی و کار، ستایش مقدسات، خوردن و آشامیدن، تفریح و .. – در آن حضور می یابند. فضای داخلی می تواند کاملا مجزا بوده و همه ی ارتباطات خود را با محیط پیرامون قطع کند و یا حتی مخفی باشد. حتی میتواند اوپن ( باز) بوده و به طوری سیال در فضایی که آن را احاطه کرده است، حضور داشته باشد. اساسا باید تفاوتی میان ساختار یک اتاق و طراحی دکوراسیون داخلی آن قائل بود. در برخی حالات، مهندس طراح هر دو را نیز در نظر می گیرد. گاهی، طراحی داخلی به عنوان برنامه ی دوم در نظر گرفته می شود و تاثیر کمتری در فضا می گذارد که در این حالت معماری است که به کمک سطوح، مواد به کار رفته و متریال، و طراحی نور، ویژگی های یک اتاق را مشخص می کند. به عنوان مثال در معماری های مقدس و مسحور کننده "تادائو آندو" و یا "لو کوربوزیه".

با این وجود، مهندس معمار یا طراح دکوراسیون داخلی ، گاه برنامه تغییر فضایی را دارد که از قبل وجود داشته است. این موضوع، می تواند حالت ساخت و ساز جدید و بازسازی ساختمان را داشته باشد ولی گاه میتواند به تغییر و یا نوسازی دکوراسیون منجر شود، زیرا طراحی داخلی نسبت به ساختمان بقای کمتری دارد. این حالت در زمینه ساختمان های اداری و تجاری ؛ دکوراسیون مغازه ، بوتیک ها و یا رستوران و فست فود ها مصداق بارزتری می یابد. زیرا در این گونه کاربری ها، تغییرات و طراحی دکوراسیون داخلی حتی اگر به صورت سریع و حتی یک روزه انجام شود، یک اصل و روش برای جذب مشتری است.

برخورد با یک ساختار مشخص می تواند به اندازه مفهوم یک فضای جدید جالب باشد. به عنوان مثال یک ساختمان باستانی که در رده بناهای تاریخی است، جایی که باید همچون بنای امروزی در نظر گرفت دیده می شود. چیدمان متضاد میان چیدمان سنتی و مدرن و با ارزش جلوه دادن برخی عناصر موجود، جذابیت خاصی را در پی دارد. بافت خنثی در یک سالن غذاخوری آغاز حرکتی بسیار متفاوت را نشان می دهد. گاه جایی که ناپایداری جزئی از اشیا محسوب می شوند، مهندسان و طراحان این اختیار را دارند و میتوانند که تجربیات جدیدی را بیازمایند و یا تجربیات گذشته را به کار گیرند.

علاوه بر فضا، مصالح به کار رفته برای دیوارها، کفسازی و مبلمان نیز نقش اساسی در طراحی داخلی به عهده دارند. سطح، ترکیب و رنگ آنها، فضا را کاملا تحت تاثیر قرار می دهد. کاربر با عناصر فضای داخلی به طرز کاملا متفاوتی نسبت به نمای ساختمان روبرو است. می توان آنها را از نزدیک دید، لمس کرد و حتی گاه آنها را حس کرد.

سومین عامل موثر نور است، چه طبیعی و چه مصنوعی. نور می تواند با بهترین تاثیرات، اجسام مرده را به تصویر کشیده و به آنها روح بخشد. تاثیرات دیگر نور، نیاز به طبیعتِ نور است. اتاق به طور یکپارچه روشن خواهد شد و یا مهندس از نور برای شکل دادن و یا تاثیرات احساسی استفاده می کند.

 پس از دوره کمینه سازی، طی دهه 90 قرن بیستم، برای مفهوم بوتیک ها و خانه ها، اغلب به کمک وسایل بسیار پیچیده تصمیم گرفتند تا به کاهش عوامل اصلی بپردازند. اما اخیرا پیچیدگی و تنوع مجددا مورد توجه قرار گرفته است. تمایل جدید به رنگ و اشکال بیدار شده و تزئینات نیز جایگاه خود را در دکوراسیون داخلی و به خصوص دکوراسیون منزل یافته اند. معروفترین برند ها دریافته اند که معماری فقط موضوع " هویت وابسته " نیست، بلکه می تواند در عین تماشایی بودن، عامل ارتباط کارآمد و جلب توجه رسانه باشد. این چنین است که برای مفهوم بوتیک های فلگ شیپ – flagship – شرکت های معماری بین المللی فعالیت خود را برای ضمانت شناخت و توجه تمام دنیا به محصول، آغاز می کنند.

این اثر، تنوع برنامه ها، اجزا و عناصری را که برای درک فضای داخلی به کار می روند، به طور پیوسته بررسی می کند. از نمونه های بین المللی کافی شاپ های به روز گرفته تا سالن های کنسرت بسیار شیک، از ساده ترین منزل مسکونی تا عجیب ترین مغازه ها و بوتیک ها، یکی پس از دیگری مورد بررسی قرار می گیرد. علیرغم تنوع خلاق، در تمام پروژه ها یک نظم بنیادین دیده می شود که می توان آنرا مدرن نامید. این نظم در نهایت هماهنگی با جزئیات، برای هر پروژه با راه حلی مناسب و متمایز، کیفیت بسیار خوبی را ضمانت میکند.

نقش فضای نشیمن در اجزا و عناصر دکوراسیون منزل چیست؟

تعریف نشیمن و عملکردهای آن در طراحی دکوراسیون منزل : فضای نشیمن از جمله فضاهایی ست که در آن طیف وسیعی از عملکردهای متعدد صورت می پذیرد، بنابراین می توان برای فضای نشیمن سه طبقه بندی عملکردی را قائل شد:

الف) فعالیت اصلی در فضای نشیمن: فضای نشیمن در اصل محل جمع شدن افراد خانواده و گفتگو است. بنابراین یک فضای نشیمن حداقل باید جایگاهی برای نشیمن و گردهمایی افراد خانواده را فراهم کند.

ب) فعالیت فرعی فضای نشیمن: در مرحله ی بعدی، فضای نشیمن می تواند امکان گوش دادن به موسیقی، دیدن تلویزیون و امکان مطالعه را فراهم کند.

پ) فعالیت تفریحی فضای نشیمن: این فضا می تواند محدوده های سرگرمی و یا حتا بازی را نیز در بر داشته باشد. به عنوان مثال فعالیت هایی چون استفاده از وسایل موسیقی، تجهیزات رایانه ای و یا بازی های بدون تحرک در فضای نشیمن می تواند اتفاق بیفتد.

ملاحظات طراحی دکوراسیون منزل در فضای نشیمن: در یک فضای نشیمن با طرح مناسب، مسیرهای رفت و آمد بهتر است با مراکز فعالیت تداخل نداشته باشند؛ علاوه بر این باید از ایجاد حرکت هایی که مسیر یکدیگر را قطع می کنند پرهیز شود.

الف) همواره باید به منظور سهولت دسترسی به تجهیزات چیده شده، امکان رفت و آمد مناسب و آسان بین آنها و امکان برقراری ارتباط مناسب بصری و شنوایی بین افراد، این تجهیزات در فاصله ی مناسبی از یکدیگر قرار بگیرند. برای ایجاد ارتباط مناسب بین افرادی که گرد هم می آیند، تجهیزات باید در فاصله ای بین 350 – 240 سانتیمتر از یکدیگر قرار بگیرند. اگر این فاصله زیاد شود، فضای فرعی بین آنها پیش می آید که در آن، امکان فعالیت های ناخواسته ی دیگر ( چون عبور و بازی کودکان ) میسر خواهد شد.

ب) چیدمان و دکوراسیون داخلی فضا باید به نحوی باشد که امکان دسترسی مناسب به تجهیزات ثابت اتاق مانند درها، پنجره ها، پریزهای برق، سیستم های تهویه و ... فراهم باشد.

پ) ورودی ها و بازشوها در فضای نشیمن باید به صورتی تعبیه شوند که اندازه ی طول دیوار برای ایجاد مبلمان های متفاوت کافی باشد.

چیدمان دکوراسیون داخلی در فضای نشیمن: مسیرهای رفت و آمد چیدمان های مختلف را به وجود می آورند. در یک آرایش مناسب، حداقل اندازه ی بین وسایل و تجهیزات برای دسترسی و استفاده ی مناسب از آنها به شرح زیر است:

150 سانتیمتر برای صندلی هایی که روبروی هم قرار می گیرند.

60 سانتیمتر برای عبور یک فرد از بین وسایل.

75 سانتیمتر برای استفاده از صندلی پشت یک میز.

90 سانتیمتر برای جریان اصلی رفت و آمد و 60 سانتیمتر برای جریان محدود.

150 سانتیمتر بین وسایل سرگرمی خانواده و محل نشیمن.

در مطالب بعدی به دیگر عناصر دکوراسیون منزل از جمله اتاق خواب ، فضای غذاخوری، آشپزخانه ، سرویس ها و .... خواهیم پرداخت.

منبع: سایت دکوراسیون داخلی شاه توت به نقل از مجله هنر معماری 27